خط و کتابت

خط و کتابت


میرا دلبر تاج بیمار پیا ای ڈِھیا کوئی نہوں ڈھول پیغام ایں

اساں ویکھ لیا اے توں وی دیون جوگا ایں اللہ راسیاں تے الزام ایں
سَد مار تاں ویکھیں بھاویں ہو چلیا اے میرے ساہاں دا ختم نظام ایں
تینوں موت دے جکڑے ہتھ دیسنڑ اُٹھی اُٹھی کے یار سلام ایں

دھمی جاویں قاصد سجنڑاں ول ساڈے دیویں ڈھیر سلام اے
آکھیں دل وچ ھسڑ کے تلخیاں دے مچے یار کھلے کہرام اے
پچھاں ہٹ معصوم دے وطناں تے ساڈا آخری بس پیغام اے
تیری تانگ اچ کملی اکھیاں نوں نت ڈھلدی پتن تے شام اے

خط لکھن توں پہلے دعا منگناں شالا یار دوات نہ مکے
ہتھ بیشک دانش تھک جاون پر لکھدیاں بات نہ مکے
تیرے سر دا صدقہ ہک ہک ساہ دینداں راہواں خیرات نہ مکے
تیری گل چھڑ پوے تاں دل آدھاۓ ایہا گل ساری رات نہ مکے

آ خط لکھ قاصد سانول نوں آ نیڑے آ ایتھے بھه کے لکھ
مینڈی طرفوں منت سماجت لکھ اوندیاں جھڑکاں تلخیاں سھه کے لکھ
لکھ نال ادب دے ناں اودا اٹھ کرسی توں وت لھه کے لکھ
تیڈی تاھنگ نه سانول مار سٹے اے گال توں پیریں ڈھ کے لکھ

اساں سو سو سنگت دے جوڑ ڈٹھے جہڑے نکھڑے وت نہیں رلے۔
او انج مغرور ہو گے بختاں وچ وت کدی نہیں واپس ولے ۔
من کھا گی پیڑ جدائیاں دی پے ہجر دے بھابھڑ بلے۔
 ہک گل یاد رکھی جہڑے سانجھ مکا کے ٹر جاون، اناں کدی نہوں قاصد گھلے ۔


آ قاصد وت ہک نیکی کر ,,, میرا اس مغرور نوں خط دے آ ,,
میرے مہندیاں دے شوقین سجنڑ نوں ,,, میرے جگر علیل دی رت دے آ ,,
متاں موم ہوے نبھے وقت دا ہاڑا ,,, اس سنگدل نوں وت وت دے آ ,,
رلے درد نبھاۓ چا عید دا جھٹ ,,, ایہ جئ ضدپال نوں مت دے آ ,

اج جندڑی ڈھیر اداس ہوئی نپ بیٹھاں کاغز قلم ایں
مزاج اچ تلخی انج آہی ناہی دلچسپی کہیں کم ایں
جگر اچوں نکلن درد تے آہیں نالے اکھ ہوئی پرنم ایں
کیں ونڈڑیں درد میں عاجز دے راسی سکدا دم دا دم ایں

 تیڈے نال پیار دا سلسلہ ہے خط ڈاک اچ عام نہ بھیجے کر
میڈے شہر اچ ڈھیر رقیب ہنی ہر ہتھ پیغام نہ بھیجے کر
دل مونجھ تیڈی نہیں سہہ سگدا  ایڈے سخت کلام نہ بھیجےکر
جڈاں یاد آوی تاں مل گیا کر شرے عام سلام نہ بھیجے کر...

لگا ونج قاصد میرے یار نوں آکھیں تیرا بیلی سخت بیمار اے
ہن نازک گھڑیاں موت دیاں نالے سانہاں دی تنگ رفتار اے
جے کر سکنا ایں تاں اپڑن دی کر سدھی نیت چا کر سرکار اے
ایڈی اوکھی یار شفاء کوئی نہیں.. تیرے ہک دیدار دی مار اے